روزهای خاکستری

دلم از همیشه گرفته تر است  

اینگار کسی فریادهای خاموش مرا نمیشنود  

از همه بریده ام  

حتی از خدای خویش 

نای ماندن ندارم 

و توان رفتن هم در من نیست  

چه کنم ؟ 

چه کنم که چشمهای کسی هنوز عاشقانه دوستم دارد  

چه کنم که امید نا امیدی کسی شده ام  

خدایا به من استقامت بده 

این روزها از درون تهی شده ام