تردید ها امانمان را بریده است
ما بیهوده دنیا را گشتیم
کاش یکی دست ما را میگرفت و میبرد
شاید هم من دست کسی را میتوانستم بگیرم و ببرم
از این دنیا
از این دنیای سراسر عذاب
از این مردمان سراسر دروغ
ای خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
این وقت شب به کی پناه ببرم خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
خدا منو بکش راحت کن از این وضع نکبتبار
از این روزهای سیاه
از این زندگی سیاه
خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
کسی حرف مارو نمیفهمه !
ماهم کسی رو نمیفهمیم
دنیا پر شده از آدمهای نفهم !
آقا جون نمیخوام
آقا جون نمیخوای منو
آقا جون ولمون کن
آقا جون ولت میکنم
خانم جون دست و پا نزن
خانم جون ولش کن
خانم جون چی از جونش میخوای ؟
خانم جون برو پی زندگیت !
وووووووووووووووووووووی
وااااااااااااااااااااااااااااااااای
آه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه
خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
از پا در امده ایم
کسی نمیخواهد به داد دل ما برسد ؟
ما از باران و طوفان و باد میترسیم
کسی نیست آفتابی مان کند ؟
میبینی !
هنوز دستهایم میلرزد
برای رسیدن به دستهای تو
گویی تمام وجودم میلرزد
میبینی !
هنوز دلهره های شبهای من
مثل روز اول تازه و سیاه است
من از اینهمه نشدن ها خسته ام
من از اینهمه اضطراب به ستوه آمده ام
نمیخواهی اندکی ارامم کنی ؟