روزانه های من

مینویسم تا گریه نکنم ...

روزانه های من

مینویسم تا گریه نکنم ...

نمیدانی چقدر بیتاب آغوش تو ام 

همانجا که همیشه میگفتی فقط و فقط جای من است  

 

مثل سرزمین فدک ، کویر سینه ات را از من گرفتی 

 

سخت است  

اما باید باور کنم که دیگر نیستی  

سخت است  

اما باید باور کنم که به همین سادگی همراه خود را خاموش کردی  

به سادگی خاموش کردن گوشی همراهت  

 

سفری سخت در پیش دارم 

نمیدانم چگونه بی تو تاب اورم 

سخت است 

اما باید باور کنم