روزانه های من

مینویسم تا گریه نکنم ...

روزانه های من

مینویسم تا گریه نکنم ...

من دوباره تنها شدم 

با همین صفحات مجازی  

با همین کلمات  

با یه زخم سخت و کشنده 

مطمئنم دوم نمیارم اینبار  

این تو بمیری دیگه از اون تو بمیری ها نیست  

منهم بدجور مردم 

 

دوباره تنهایی 

تا نزدیکی های چشمه  رفتن و صدای زلال اب را شنیدن و دوباره تشنه شدن 

این سرنوشت من بود  

سرنوشتی که من بی تقصیر بودم 

خدایا شکر به داده هات 

به نداده هات هم شکر